Zielona Polana

go_vege

jest mi o tyle latwiej o tym napisac poniewaz w sumei to jzu prawie mnie nie dotyczny [no poza oglupiajacymi dawkami prozaca jakie nadal lykam]

ktos moglby sie sptac dlaczego przynaje sie do mojej choroby.. bylej choroby... i myse sobie ze chbya dlatego ze chcilabym bardzo zeby ludzie wiecej dowiedzili sie o depresji, wiedzieli jak mozna pomoc chorej osobie, i czego nie robic... zeby uczyli sie na bledach innych a nie swoich...

i jedna prosba.. jesli ktos sie wezmie za czytanie to prosze od deski do deski albo wcale -> [link widoczny dla zalogowanych]

Fist, The Mad Peanut

Już czytałem... kiedyś. Z profilu Twojego [link widoczny dla zalogowanych] No cóż... przeraziłem się troszkę (?!), aż dziw bierze, że Ty po takich przejściach...

Bardzo się cieszę, że z Tego wyszłaś.<przytul>

endless

ja mialem krotki epizod jeszcze w gimnazjum...ale naszczescie daleko za mna i wiekszosc rzeczy postrzegam teraz inaczej...

go_vege

ja pierdzile... kumpele cas spierdolila Hrm

no i niektre fragmenty tekstu sa pousuwane i dosc nielogiczne... postaram sie to poprawic w najblizyszm czasie

Dąbek

Kilka lat temu to nie była depresja a okres dojrzewania. Obecnie niektórzy przechodzą przez depresję przez zauroczenie (bo raczej nie miłość) albo szkołę. Ja zdecydowanie przez szkołę.

Michał L

Ciekawa i niestety smutna historia. Gratuluję Ci, pokonania depresji, bo z tego co napisałaś kosztowało Cię to niezwykle wiele wysiłku. Obserwując Ciebie - radosną i rozpromienioną - nigdy nie przyszłoby mi do głowy, że mogło Cię coś takiego dopaść. Ale finał jednak jest pozytywny. Smile

Ja nie miewam jakichś zachwiań emocjonalnych, rzadko mam doły i się z tego ciesze.

Qntzu

Wam się niektórym wydaje że przeżywacie depresje z miłości etc... Tylko że co innego choroba a co innego dłogo, bo długo trwający ale tylko dół psychiczny... Takie doły to chyba każdy kiedyś podłapywał. I przez szkołę i przez facetów/laski
i przez różnego rodzaju zdrady w towarzystkie, rodzinie etc... Druga sprawa - jak wy sobie z takimi stanami radzicie?

A Cię dziewczyno podziwiam bo naprawdę nic po tobie takiego poznać nie można. Kolejny dowód na to że ludzie z pozoru wyglądający na totalnie bezproblemowych mają czasem jeszcze inny wymiar. Szacun! Very Happy

Michał L

Ja radzę sobie w bardzo prosty sposób, otóż odkryłem, że gdy mam doła, moja zazwyczaj niezła wyobraźnia jeszcze się pogłębia, zabieram się więc za pisanie opowiadań, czy wstępów do powieści, których jednak potem nigdy nie chce mi się dokończyć. Albo po prostu wyłanczam się od emocji i tyle.

Qntzu

Ja też piszę. Tylko że nie wymyślam ale przelewam na papier to co czuję w danej chwili. Bo jak tak się nad sobą człowiek zastanowi to może zupełnie nie przechodzi ale za to mnie osobiście jest lżej...

go_vege

Michał L

Ależ, ja Ci wierzę, po prostu napisałem jak radzę sobie z tymi nielicznymi dołami, które mnie czasem zaatakują.
Nie znam się na psychogi, ale już wiem, że psychika człowieka jest niesamowicie złożona i z pewnością ciężko poradzić sobie z poważniejszymi zachwianiami.

go_vege

a ja w zadne sposob ciebie nie atakuje.. spokojnie Smile

Gość

"bo raczej nie miłość"

czemu sadzisz iz nie milosc?[/list]

endless

to wyzej pisalem JA

Qntzu

Wg mnie to raczej właśnie takiego doła można przez miłość załapać. Taką złą i nieodwzajemnioną. Bo zauroczenie raczej szybko przejdzie a prawdziwe uczucie jeśli zostanie zranione może wpędzić w doła albo depresję... [ależ to jest logicznie napisane.. aż się siebie boję ale nie chce mi się poprawiać...]

Becia

Również podziwiam, że z tego wyszłaś, że nic po Tobie takiego nie widać i mam nadzieję, że już nic takiego Ci się nie przydarzy.
I rozumiem, że depresja może doprowadzić do takiej choroby, chociaż osobiście daleka jestem od jakiegokolwiek poważniejszego doła...

Qntzu

Becia - depresja nie prowadzi do choroby - depresja to JEST ta choroba...

Becia

Chodziło mi o potoczne znaczenie tego słowa Very Happy

go_vege

heheh a jakie ejst potoczne znaczenie slowa depresja?

Becia

No taki duży dół, załamka...

Majek

Wiec tak przeczytalam to z zapartym tchem (nie przecze ze lzy plynely mi po policzku) nie wyobrazam sobie jakbym miala to wszytko przechodzic co ty przeszlas ... podziwiam cie za to na prawde ale jak sama tam napisalas zalujesz ze nie powiedzialas rodzicom o tym wczesniej moim zdaniem to rzeczywiscie byl blad... sa problemy w zyciu mlodych ludzi o ktorych boimy sie rozmawiac z rodzicami tu przydaje sie siostra ktora bardzo doceniam za to :* Ty z tego co przeczytalam chyba nie masz rodzenstwa(ale nie wiem) ja jestem przyzwyczajona ze mam kogos z kim moge porozmawiac na rozne tematy...

Szkola to na prawde miejsce gdzie czlowiek sie krztaltuje i powinna robic to w odpowiedni sposob dlatego w podstawowkach taki nacisk dja na wychowawcow... jednak dzieci tego nie rozumieja ze oni moga nam pomoc... a najgorsze jest to otoczenie ci ludzie te osoby... w podstawuwce tez mialam problemy z tym ale mialam siorke z ktora zawsze moglam sie bawic pogadac spacerowac wszytko wiec nigdy nie bylam sama... gdyby nie ona nie wiem co by bylo...po za tym mam bardzo mocno rozbuowana wyobraznie posiadam swoj wlasny swiat Wink

niewielu z was moze to zrozumiec ale jest on niezwykle poukladany i stabilny nad ktorym mam wladze od wczesnych lat juz go zaczelam budowac... jednak moja wewnetrzna wrazliwosc czesto go zalewa smoła...

Jak juz wyzej mowilam na prawde podziwiam ciebie za to ze w koncu zaczelas z tym walczyc przy pomocy rodziny lekarzy...
pamietam jak zobaczylam Cie pierwszy raz... oczywiscie najpierw zobaczylam Mariusza ale patrze o ty w dredzikach z usmiechem na twarzy az mi sie milej na sercu zrobilo no wrescie jakas fajna osobko a nie jakis kafar:P taka rozgadana smiala usmiechnieta no nigdy w zyciu by mi na mysl nie przyszlo przez jakie pieklo przeszlas...
jestes na prawde wielka i doceniam Cie za to...

Qntzu

Czyli wychodzi na to że dla wielu ludzi podstawówka to był koszmar... Wiecie... zauważyłam że wielu ludzi z Plater - moich znajomych zresztą o ile teraz sa duszami towarzystwa to w podstawówce albo gimnazjum trzymali się często z boku lub kompletnie nie czuli więzi ze swoimi klasami... nawet chyba Fist ostatnio stwierdził lekko w żartach że "Plater to jest cała szkoła właśnie dla takich kiedyś nierozumianych.... i kolejne dwa potwierdzenia tego faktu stwierdziłam czytając posty powyżej... Co wy na to?

OFFTOP

go_vege

ojjj.. dzikuje ci bardzo Maju, milo cos tkaiego przecztac Smile

a o tym z fistem tez gadalam i zgadzam sie calkowicie Wink

go_vege

jesli jest ktos choc troche zainteresowany tym tematem to dzis okolo 17.30 jest program na TVNie o depresji Kwadratowy

cheshire

Wiecie. Wiem co czuje człowiek, który ma depresję. Nie jest łatwo.
Ale wiem również, co czuje człowiek, którego najbliższa w życiu osoba zapada na depresję, a on nie może jej pomóc, patrzy jak ta się truje, ląduje w kolejnych szpitalach, bierze kolejne tabletki.
I w tej chwili nie wiem co jest gorsze.

Ojcik

Powiedzmy że miałam blisko do czynienia z osoba chorą na depresję i nie jest to nic przyjemnego. Nie da się zrozumieć, nie da się pomóc, a na psychice też się to odbija. Myślę że chyba jednak gorzej jest to przeżywać niż na to patrzeć.

A jeśli prawdziwe uczucie zostanie zranione to jest po prostu cholerny ból. Ale to mija...do wszystkiego się człowiek przyzwyczaja.

go_vege

ja nadal mam duzo kolezanek ktre maja depresje, jelsi kots ma zdrowe podejscie do tego i zdaje sobie sprawe ze ejdyny sposob w jaki moze pomoc tym osobom to byc z nimi zawsze wtedy kiedy potrzebuja rozmowy nie jest to tkaie trudne...
trzeba sobie uswiadomic ze nie potrafimy im pomoc na dlugo, ale kazda rozmowa sprawia im wiel radosci ktora potrafi na chwile stlumic bol

Dąbek

Jak ktoś ma dystans do siebie i obiektywnie patrzy na świat to nie wpadnie w depresję. Racjonalne myślenie potrafi zdziałać cuda w tej kwestii ale nie zawsze (albo wcale w niektórych przypadkach) to potrafimy.

go_vege

mysle ze masz racje... to bardzo cenna rzecz... ciesze sie ze zdolalam ja posiasc Smile

a powracajac do bliskich, wiem ze moze to zabrzmiec tak jakby nie byla wclae wrazliwa osoba albo jakbym wcale nie martwila sie o innych ludzi.. ale czasem nie mozan sie tym przejmowac, na swiecie ejst mnustwo dziewczyn chorych na anoreksje ktre moze w tej chwili alob za pare dni umrą... pewnie ktos w tej chwili odbiera sobie zycie, a moze moja kolezanka ze szpitala juz nie zyje... kumpel ma mysli samobojcze, kumpela zaczela sie ciac, inna a anoreksji wpadal w bulimie a jeszcze inna stracila na wadze... jeszcze jedna kumpela z grupy z teraz rownolegle z anoreksja ma ciezka depresje... ciekawa jestem czy jeszcze zyje...
no i wlasnie tka to wyglada.. to naprawde sa moi znajomi, tu przedstawialm jedynie garstke, ale tak napraawde kazdy z nas zna choc jedna osobe ktrej potrzebna jest pomoc, i nie chodiz tu o wspolczucie ale o szczera rozmowe, bez pocoeiszania, bez mowienia ze trzeba sie wziasc w garsc a bedzie lepiej...
to naprawde pomaga

Michał L