Zielona Polana

Robuzz

Wrzucajcie tu swoje wiersze i inne takie i wypowiadajcie sie co sądzicie o dziełach innych...

Żeby nie było to ja zacznę:
[Bez tytułu]

W ciemności...
We mgle...
Siedzę i rozmyślam...
Jest mi źle...

Czym jest to uczucie?
Co skazuje na katusze
Co rozdziera moją duszę
Co spokoju nie dać chce
Któż to wie?

To uczucie...
Jakże dziwne, nienazwane...
Sie objawia jak najczęściej kędy patrze w Twoje oczy...
...z oddali...
Z piersi mej dobywa sie westchnienie,
W żyłach płynie ołów w okamgnienie,
Oczy me ogarnia mglisty, gęsty mrok,
Już niezdolny jestem na nastepny krok...

Różo mglista!
Piękna! Krwista!
Czyś Ty czysta?
Czyś ognista?
Dusza Twa gołem okiem nieodgadniona
Czy być może ,że jak moja - zagubiona?
Czy też spoglądasz w otchłań nieprzejrzystą?
Czy też patrzysz tak na morze?
Czy też ronisz łzę mokra, dzdżystą?
Czyś Ty tą co mnie pomoże?

Ciągi pytań kregi zataczają
I choć powrócą one jeszcze nieraz
Dwoje juz wzrok swój odwracają
Ida posród cieni dalej, teraz

A tylko łzy - krzycząc - cicho kreślą kolejne kreski na ścianie...

[Jest to troche przejaskrawiona i wyhiperbolizowana wizja moich uczuć nawiedzajacych mnie całkiem niedawno...napisana wczoraj w nocy (w sumie to nawet dzisiaj nad ranem) podczas ataku skrajnej bezsenności i romantyczności...dodam ,że pisana po ciemku więc na kartce wyglada jak jakieś ślaczki Wink

]

Ojcik

i to by było na tyle jeśli chodzi o mnie.

Pawello

Napisany pod natchnieniem tworczej wenny,aha i pierwsza zwrotka jest troche podobna do robuzza ale nie obraz sie troche ja pszeksztalcilem bo bardzo mi pasowala:
"Uczucie"
Na krancu swiata...
we mgle...
jest mi smutno,
jest mi zle,

Czemu mnie tak zle?
Czemu to uczucie mknie i mknie?
Czemu nie moge go powstrzymac?
Czemu nie moge mego serca zatrzymac?

Juz nie uslysze jej pieknego glosu,
Ani nie poczuje jej pieknych wlosow,
Juz nie porozmawiam z nia twarza w twarz,
Ani nie pocaluje jej ciemnoczerwonych warg,

To juz przeszlosc,
zwykla historia,
ona jest juz z innym,
to zwykla ironia,
tego czarnego,ponurego losu...

Robuzz

[Dnia nowego B e z - nadzieja]

Nadchodzi...........................nowy dzień
Przynosząc snów zerwany splot
Z koszmarów klatki wyrywając mój cień
.........................................................
Niczym z morza na groźne wody oceanu...

Mroczne promienie słońca rozbijają się o moje czoło
Szarość nieba w grunt wgniata mnie brutalnie
Skrzydła cierniem krwistym wiążąc wkoło

Tonę w gęstej, dusznej mazi powietrza
Kolejna trucizny kropla
wtacza się do wnętrza

Tak, teraz przez świt przygotowany
Mogę wyruszyć w wir godzin straconych,
dni bólem naznaczonych

Kroczę pusty...jakże zagubiony
Już chyba tylko z przyzwyczajenia do życia
a może tylko - bycia

Umysł juz dawno nabity na pal
Nadzieja............odeszła w dal

Skąd niczym iskra samotna
Posród ciemności błyska
Otoczona rezygnacji mgłą

Czy...............................?

Pawello

Hmm ladne daj jeszcze tytul

Robuzz

Ok, tytuł już jest

Pawello

No widac ze masz smykalke do poezji Very Happy

Rkn

tanie rymy macie niektórzy, piszcie lepiej białe wiersze

Stykó · Wysłany: Nie 23:00, 05 Mar 2006 Temat postu:

drugi wiersz Robuzza mie sie najbardziej podoba... fucktycznie nieźle Ci to wychodzi...

a jeszcze ja się sprężę i popracuję nad tym, co mi przyszło parę nocy temu i też zamieszczę... a co mi tam, poddam się Waszej krytyce

Fist, The Mad Peanut

A ja tam takie erotyki trochę piszę. Niechcąco. Very Happy

Niemniej, nie są one uniwersalne, zawsze dorzucę coś, co zrozumieć może ktoś, kto mnie dobrze zna (coś jakby autobiografia, ale boję sięużyć tego słowa). Większość z i tak niewielkiego dorobku zazwyczaj palę, ale zaryzykuję i opublikuję coś, co moim zdaniem, już nie chodzi o treść, jest ciekawe - wiersz (tylko) trzyzgłoskowy. Smile

***

Ciemna noc,
Płomień świec,
Zmięty koc -
Nocny wiec.

Dwoje dusz,
Ciała dwa,
Płatki róż -
Zabawa.

Długi lot,
U Niej gość,
Ramion splot -
Namiętność.

Kolor krwi
Ust i słów,
Nikt nie śni -
Zawiódł nów.

Bliskość dusz,
Bliskość ciał,
Rusz się, rusz -
Blisko szał.

Światła cień,
Ranku brzask,
Pusta sień -
Nie ma nas.

. . . . . . . Jej

I mały komentarz - strasznie mi burzą rytm słowa "zabawa" i "namiętność", ale narazie tak zostawię. Może kiedyś to poprawię...

Murzyn

Fajne. Erotyki to w sumie jedyne wiersze jakie lubie czytać bo ogólnie to za wierszami nie przepadam. Razz

Fist, The Mad Peanut

A ja tam lubię wiersze. I lubię jak są o miłości.

...

I lubię Mickiewicza. Smile

Murzyn

To jeszcze Gałczyńskiego lubie wiersze bo ma takie pokręcone i fajne. Razz

go_vege

jak jzu ci fist napisalam na gg mi sie podoba, tyl;e ze te 2 slowa na ktre i ty zwrociles uwage ta totlanie beznadzjne i psyjące kompozycje wiec jak najbardzij musisz cos innego wymyslec bo tak zostac to nei mzoe

Becia

Ja to jeszcze w miarę lubię wiersze zrozumiałe i "proste jak podanie ręki". I za taki, w sensie pozytywnym, uważam erotyk Prezesa, więc bardzo mi się podoba Kwadratowy

A jeśli chodzi o te 2 słowa to za pierwszym przeczytaniem też mnie raziły, ale za drugim już mniej, więc w sumie mogą zostać Razz

Stykó

Hmm dobra, teraz ja. Ostatnio się sprężyłem i napisałem wiersze na jakiś konkurs poetycki i zobaczymy co z tego wyjdzie [dziś jest rozstrzygnięcie, finał w piątek, więc w tygodniu będę znał wyniki]

Ogólnie to preferuję i tworzę taką bagienną poezję inspirowaną Stachurą, Ziemianinem, Rybowiczem, Gałczyńskim, Tuwimem, po trochu też Herbertem [uwielbiam jego poezję, ale gdzie mi do niej]. No ogólnie to z poezją raczej oczytany jestem bo i poezję lubię czytać i tworzyć. Zresztą co będę gadał macie oceńcie sami.

„Jesienne pejzaże”

I. Introit z jesiennych sadów

Za szybą na trawniku
Leży żółty uschnięty liść
A w talerzu na stoliku
Soczystych winogron kiść

Blask słońca
Zamknięty w liściach złocistych
Dotyk gorąca
Tkwi wciąż w tych ognistych

II. Pejzaż kontrastów uczuć

Smutny mężczyzna
W ponurym garniturze
I przygnębiającym kapeluszu
Dojmująco smutny
Prowadzi na sznurze
Słonia o wielkich uszach

I jedna dziwna rzecz
W tym obrazie zastanawia
Czy to złudzenie?
Czy może czary?

Słoń wcale nie jest szary

Mieni się wszelkimi radosnymi kolorami
Pachnie wspomnieniem truskawek i malin
Miło jest widzieć wesołego słonia
Gdy radość przykryta zżółkniętymi liśćmi
Lekko ledwie osłodzona winogron kiśćmi
Zdaje się już konać

III. Veritas?

Deszczem przykryta dokładnie
I zagłuszona w wiatru powiewie
Tkwi gdzieś ukryta na dnie
W zapomnianym ptaków śpiewie
Jasnością prawdziwą tryska
I jak słońce zza kurtyny błyska
Przesłonięta zachmurzonym niebem

IV. Pejzaż z morałem

Zmysły oszukać nietrudno
Dotyk, węch, słuch, dotyk
Niejednym ulegają ułudom
Teraz więc idź krok w krok
I ramię w ramię
Dźwigając ciężkie przyjaźni brzemię
Wsłuchany w cichutkie serca bicie
Które pokaże Ci ścieżki
Pozbawione zmysłowej groteski
Pozwól
By było Twoim przewodnikiem

V. Pejzaż z refleksją

Wielki czarodziej
Maluje smutne pejzaże
Na płótnach naszych dusz
Coraz mniej radosnych słoni
Coraz więcej smutnych twarzy
Czyżby nadeszła jesień już?

Ten mi się najbardziej podobuje. Później jeszcze cuś wrzucę.